Skip to content

Wprowadzenie

Czytasz dokumentację dla Vue 3!

Co to jest Vue?

Vue (wywawiaj /vjuː/, jak view) to framework JavaScript do tworzenia interfejsów użytkownika. Bazuje na standardowym HTML, CSS i JavaScript oraz zapewnia deklaratywny i oparty na komponentach model programowania, który pomaga efektywnie tworzyć interfejsy użytkownika, zarówno proste, jak i złożone.

Oto mały przykład:

js
import { createApp } from 'vue'

createApp({
  data() {
    return {
      count: 0
    }
  }
}).mount('#app')
template
<div id="app">
  <button @click="count++">
    Count is: {{ count }}
  </button>
</div>

Rezultat

Powyższy przykład demonstruje dwie podstawowe cechy Vue:

  • Declarative Rendering: Vue rozszerza standardowy HTML o składnię szablonów, która pozwala nam deklaratywnie renderować wyjściowe HTML na podstawie stanu z JavaScript.

  • Reactivity: Vue automatycznie śledzi zmiany stanu JavaScript i sprawnie aktualizuje DOM, gdy te zmiany następują.

Być może masz już jakieś pytania - nie martw się. Każdy szczegół omówimy w dalszej części dokumentacji. Na razie prosimy czytać dalej, aby mieć ogólne pojęcie o tym, co oferuje Vue.

Wymagania wstępne

Pozostała część dokumentacji zakłada podstawową znajomość HTML, CSS i JavaScript. Jeśli jesteś zupełnie nowy w świecie frontendu, to nauka frameworku może nie być najlepszym pomysłem. Opanuj podstawy, a potem wróć! Możesz sprawdzić swój poziom wiedzy, korzystając z tego przeglądu JavaScript. Wcześniejsze doświadczenie z innymi frameworkami pomaga, ale nie jest wymagane.

Progresywny Framework

Vue to framework oraz ekosystem, który obejmuje większość typowych funkcji potrzebnych do tworzenia frontendu. Web ddevelopmend jest jednak niezwykle zróżnicowany - rzeczy, które budujemy w sieci, mogą bardzo różnić się pod względem struktury i skali. Mając to na uwadze, Vue został zaprojektowany tak, aby był elastyczny i można go było stopniowo adoptować. W zależności od przypadku użycia, Vue można używać na różne sposoby:

  • Wsparcie statycznego HTML bez etapu budowy
  • Osadzanie Web Components na dowolnej stronie
  • Single-Page Application (SPA)
  • Fullstack / Server-Side-Rendering (SSR)
  • Jamstack / Generowanie statycznych stron (SSG)
  • Możliwość wykorzystania w aplikacjach desktopowych, urządzeniach mobilnych, WebGL, a nawet terminalach

Jeśli te pojęcia są dla Ciebie przerażające, nie przejmuj się! Samouczek i przewodnik wymagają jedynie podstawowej znajomości HTML i JavaScript, więc nie będąc ekspertem w żadnej z tych dziedzin, powinieneś być w stanie dać sobie radę.

Jeśli jesteś doświadczonym programistą zainteresowanym tym, jak najlepiej zintegrować Vue z tym czego używasz w delvelopmencie, lub jesteś ciekawy, co te terminy oznaczają, omówimy je bardziej szczegółowo w Sposoby korzystania z Vue.

Pomimo elastyczności, podstawowa wiedza o tym, jak działa Vue, jest wspólna dla wszystkich tych przypadków użycia. Nawet jeśli jesteś teraz początkującym użytkownikiem, wiedza zdobyta po drodze będzie przydatna, gdy będziesz się rozwijał i stawiał sobie bardziej ambitne cele w przyszłości. Jeśli jesteś weteranem, możesz wybrać optymalny sposób wykorzystania Vue w zależności od problemów, które próbujesz rozwiązać, zachowując tę samą dobrą wydajność (DX). Dlatego właśnie nazywamy Vue "progresywnym frameworkiem": jest to framework, który może rosnąć wraz z Tobą i dostosowywać się do Twoich potrzeb.

Komponenty oparte o jeden plik (SFC)

W większości projektów Vue wykorzystujących narzędzia generujące kod, komponenty Vue tworzy się przy użyciu formatu pliku podobnego do HTML, zwanego Single-File Component (znanego również jako pliki *.vue, w skrócie SFC). SFC Vue, jak sama nazwa wskazuje, zamyka logikę komponentu (JavaScript), szablon (HTML) i style (CSS) w jednym pliku. Oto poprzedni przykład, zapisany w formacie SFC:

vue
<script>
export default {
  data() {
    return {
      count: 0
    }
  }
}
</script>

<template>
  <button @click="count++">Count is: {{ count }}</button>
</template>

<style scoped>
button {
  font-weight: bold;
}
</style>

SFC jest cechą definiującą Vue i jest zalecanym sposobem tworzenia komponentów Vue, jeśli Twój przypadek użycia wymaga konfiguracji budowania. Możesz dowiedzieć się więcej o tym, jak i dlaczego SFC w dedykowanej sekcji - ale na razie wiedz, że Vue zajmie się konfiguracją narzędzi do budowania kodu wyjściowego za Ciebie.

Style API

Komponenty Vue mogą być tworzone w dwóch różnych stylach API: Options API i Composition API.

Options API

Dzięki Options API definiujemy logikę komponentu za pomocą obiektu opcji, takich jak data, methods czy mounted (data, metody, zamontowane). Właściwości zdefiniowane przez opcje są eksponowane dzięki wyrażeniu this wewnątrz funkcji, która wskazuje na instancję komponentu:

vue
<script>
export default {
  // Właściwości zwrócone z data() stają się stanem reaktywnym
  // i zostaną udostępnione na `this`.
  data() {
    return {
      count: 0
    }
  },

  // Metody to funkcje, które modyfikują stan i wyzwalają aktualizacje.
  // Można je powiązać w szablonach jako nasłuchiwacze zdarzeń.
  methods: {
    increment() {
      this.count++
    }
  },

  // Zapisane w odpowiednich miejscach cyklu życia są wywoływane na różnych etapach
  // cyklu życia komponentu.
  // Ta funkcja zostanie wywołana, gdy komponent zostanie zamontowany.
  mounted() {
    console.log(`The initial count is ${this.count}.`)
  }
}
</script>

<template>
  <button @click="increment">Count is: {{ count }}</button>
</template>

Spróbuj zabawy w piaskownicy

Composition API

Korzystając z Composition API, definiujemy logikę komponentu za pomocą importowanych funkcji API. W SFC, Composition API jest zwykle używane z <script setup>. Atrybut setup jest podpowiedzią, która sprawia, że Vue wykonuje transformacje w czasie kompilacji, które pozwalają nam używać Composition API z mniejszą ilością szablonów. Na przykład, importy i zmienne / funkcje najwyższego poziomu zadeklarowane w <script setup> są bezpośrednio użyte w szablonie.

Oto ten sam komponent, z dokładnie tym samym szablonem, ale wykorzystujący Composition API i <script setup> zamiast Option API:

vue
<script setup>
import { ref, onMounted } from 'vue'

// stan reaktywny
const count = ref(0)

// funkcje, które modyfikują stan i wywołują aktualizacje
function increment() {
  count.value++
}

// miejsca cyklu życia komponentu
onMounted(() => {
  console.log(`The initial count is ${count.value}.`)
})
</script>

<template>
  <button @click="increment">Count is: {{ count }}</button>
</template>

Spróbuj zabawy w piaskownicy

Które wybrać?

Po pierwsze, oba style API są w pełni przystosowane do obsługi typowych przypadków użycia. Są to różne interfejsy zasilane przez dokładnie ten sam system bazowy. W rzeczywistości interfejs API opcji jest zaimplementowany na wierzchu interfejsu API kompozycji! Podstawowe koncepcje i wiedza na temat Vue są wspólne dla obu stylów.

Options API jest skoncentrowane wokół koncepcji "instancji komponentu" (this, jak widać w przykładzie), co zazwyczaj lepiej pasuje do modelu mentalnego opartego na klasach dla użytkowników wywodzących się z języków OOP. Jest ono również bardziej przyjazne dla początkujących, ponieważ abstrahuje od szczegółów reaktywności i wymusza organizację kodu poprzez grupy opcji.

Composition API jest skoncentrowane na deklarowaniu reaktywnych zmiennych stanu bezpośrednio w zakresie funkcji oraz na łączeniu stanów z wielu funkcji w celu obsługi złożoności. Jest ono bardziej swobodne i wymaga zrozumienia, jak działa reaktywność w Vue, aby można było z niego efektywnie korzystać. W zamian za to, jego elastyczność umożliwia stosowanie bardziej wydajnych wzorców do organizowania i ponownego wykorzystywania logiki.

Więcej informacji na temat porównania tych dwóch stylów i potencjalnych korzyści płynących z zastosowania Composition API można znaleźć w dokumencie Composition API FAQ.

Jeśli jesteś nowym użytkownikiem Vue, oto nasze ogólne zalecenia:

  • Dla celów nauki wybierz styl, który wydaje Ci się łatwiejszy do zrozumienia. Większość podstawowych pojęć jest wspólna dla obu stylów API. Zawsze możesz wybrać ten drugi w późniejszym czasie.

  • Do użytku produkcyjnego:

    • Wybierz Options API, jeśli nie używasz narzędzi do budowania lub planujesz używać Vue głównie w mało skomplikowanych scenariuszach, np. do progresywnego ulepszania.

    • Wybierz Composition API + Single-File Components, jeśli planujesz budować pełne aplikacje z Vue.

Podczas nauki nie musisz wybierać tylko jednego stylu. W pozostałej części dokumentacji znajdziesz próbki kodu w obu stylach, a w każdej chwili możesz przełączać się między nimi za pomocą przełączników preferencji API na górze lewego paska bocznego.

Nadal masz pytania?

Sprawdź nasze FAQ.

Wybierz swoją ścieżkę kształcenia

Różni programiści mają różne style uczenia się. Nie krępuj się wybrać ścieżki nauki, która odpowiada Twoim preferencjom - choć zalecamy, aby w miarę możliwości zapoznać się z całą zawartością!

Wprowadzenie has loaded